Gin to bezbarwny rodzaj wódki, bazujący na jałowcu, ziołach, owocach i przyprawach. Powstał w XVII wieku w dawnej Holandii pod nazwą Genever/Genièvre/Jenever. Twórcą prawdopodobnie był dr Franciscus Sylvius de la Boë z Uniwersytetu w Lejdzie, poszukujący leku moczopędnego zapobiegającego kamicy nerkowej. Pierwotnie traktowany jako lek, gin zdobył popularność w Wielkiej Brytanii, gdzie brytyjscy żołnierze, otrzymując go w stałym przydziale, chronili się przed malarią i szkorbutem w Indiach, łącząc go z tonikiem zawierającym chininę. Wraz z nałożeniem wysokich ceł na brandy i wina pod koniec XVII wieku, gin zyskał na znaczeniu, chociaż jakość spadła. Wprowadzenie w 1736 roku tzw. Gin Act miało ukrócić nadmierną produkcję i poprawić jakość. Pomimo tego, gin utrzymywał swoje negatywne skojarzenia aż do XIX wieku.
Współcześnie produkuje się go głównie w krajach o wpływach brytyjskich i niderlandzkich, takich jak Wielka Brytania, Niderlandy, Hiszpania, USA, RPA, Australia i Belgia. Istnieje kilka rodzajów ginu, m.in.:
- Dry Gin - klasyczny, delikatny;
- English London Dry Gin - najbardziej znany, wytrawny, mocny;
- Plymouth Gin - przeznaczony tylko dla miasta Plymouth;
- Old Tom Gin - wyraźnie słodszy od klasycznego;
- Giny leżakowane w beczkach i aromatyzowane, takie jak francuskie giny, holenderski jenever, niemiecki doornkaat, delikatne amerykańskie giny i niskoprocentowy likier tarninowy Sloe Gin.
